Ήρθε επιτέλους η στιγμή που θα πάρουμε το μωράκι ή τα μωράκια μας από το μαιευτήριο και θα πάμε σπίτι. Η ζωή μας από δω κι εμπρός δεν θα είναι ποτέ πια η ίδια. Χιλιάδες συναισθήματα πλημμυρίζουν την καρδιά μας. Κυρίαρχα όλων η χαρά και το άγχος.
Και τώρα, τι γίνεται από δω κι εμπρός??? Αυτή η απορία με βασάνιζε κι εμένα καθώς επέστρεφα στο σπίτι! Πώς θα τα βγάζαμε πέρα με δύο τόσο μικρά πλασματάκια? Κι όμως όλα πήγαν καλά! Πάντα πάνε όλα καλά! Η αγάπη μας γι’ αυτά και η μητέρα φύση έχουν προνοήσει.
Προσωπικά δεν φοβήθηκα ποτέ πως θα τα πιάσω, πως θα τα ταΐσω, πώς θα τα κάνω μπάνιο ή αν θα προλαβαίνω με δύο μωράκια. Αυτά για μένα ήταν πράγματα που μπορούσα να ελέγξω, μπορούσα να προγραμματίσω, μπορούσα εν τέλη να διαχειριστώ. Αυτό που με φόβιζε πολύ ήταν ο βραδινός τους ύπνος. Θυμάμαι, βράδια ολόκληρα καθόμουν πάνω απ’ τα κουνάκια τους να δω αν αναπνέουν.
Μήνες μετά, όταν ξεπέρασα τελείως το φόβο μου αυτό, όλα ήταν υπέροχα! Πάμε λοιπόν να δούμε τι μπορούμε να κάνουμε για να μειώσουμε το άγχος μας όταν βρεθούμε μόνες με τα μωράκια μας.
Σωστός προγραμματισμός
Τα μωράκια μας για να νιώθουν ασφάλεια χρειάζεται να έχουν τη δική τους ρουτίνα. Πράγματα δηλαδή που κάνουν συγκεκριμένες ώρες της ημέρας κάθε μέρα. Απ’ το φαγητό και τον ύπνο τους μέχρι το παιχνίδι και το μπανάκι τους. Όταν λοιπόν δεν παρεκκλίνουμε της ρουτίνας αυτής τα μωράκια μας θα ξέρουν ακριβώς τι πρόκειται να συμβεί, θα νιώθουν ασφάλεια και κατά συνέπεια θα είναι ήρεμα! Φυσικά θα υπάρξουν μέρες που θα πάνε όλα στραβά. Δεν θα καταφέρουμε να τηρήσουμε το πρόγραμμα, θα μας τύχουν όλες οι αναποδιές και θα τρέχουμε και δεν θα φτάνουμε.
Αγαπημένες μου μανούλες, μην πάθετε πανικό, είναι πολύ φυσικό να συμβεί κι αυτό. Πάρτε μια βαθιά ανάσα και απλά παρηγορήστε τον εαυτό σας λέγοντας: “μέρα είναι θα περάσει”. Και όντως θα περάσει…
Δείξτε κατανόηση
Πολλές φορές τα μωράκια μας μπορεί να κλαίνε πολύ, για αρκετή ώρα. Δείξτε κατανόηση στα μωράκια σας και αγκαλιάστε τα τρυφερά. Το πιθανότερο είναι να περνάνε κολικούς ή αν είναι λίγο μεγαλύτερα μπορεί να βγάζουν δοντάκια. Κατανοώντας το στάδιο στο οποίο βρίσκονται τα μωρά μας μπορούμε να δικαιολογήσουμε την γκρίνια τους κι έτσι να είμαστε πιο υπομονετικές και λιγότερο νευρικές. Η κούραση φέρνει νεύρα. Το ξέρω, το ζω αλλά μια μαμά που νιώθει νευρικότητα τη μεταφέρει αμέσως στα μωρά της και τα πράγματα γίνονται χειρότερα! Έτσι λοιπόν δράττομαι της ευκαιρίας να σας πω ξανά αγαπημένες μου μανούλες να ζητάτε βοήθεια όταν νιώθετε ότι τη χρειάζεστε!
Χαρείτε κάθε στάδιο
Οι δυσκολίες είναι πολλές σε κάθε στάδιο ανάπτυξης που περνούν τα παιδάκια μας. Όλα όμως περνούν με το χαμόγελο. Έχετε πάντοτε στο νου σας ότι αυτό που ζείτε τώρα θα φύγει και δεν θα έρθει ποτέ ξανά. Να είστε σίγουρες ότι οι δυσκολίες του σήμερα θα είναι οι πιο γλυκές και οι πιο τρυφερές αναμνήσεις του αύριο. Οπότε αντί για πολλές φωτογραφίες και ακόμα περισσότερα βίντεο εγώ θα σας πρότεινα να φυλάξετε καλά στο μυαλό και την καρδιά σας τις στιγμές αυτές.
Αγκαλιάστε τα παιδιά σας πολύ, φιλήστε τα πολύ, τραγουδήστε τους πολύ, χόρεψε μαζί τους, παίξε μαζί τους πολύ. Κάποια στιγμή θα μεγαλώσουν και όλα αυτά θα σας λείπουν. Εγώ τα δικά μου τα έχω ζαλίσει! Αγκαλιές, φιλιά, τραγούδια, χοροί, παραμύθια, παιχνίδια. Κάθε μέρα που περνάει τα βλέπω να μεγαλώνουν και είναι υπερήφανη για την ανάπτυξή τους και για τις δεξιότητες που αναπτύσσουν. Είμαστε τώρα 1.5 έτους και είδη μου λείπει αυτή η υπέροχη πρώτη “μωρουδίλα”!
Δείξτε θάρρος
Αγαπημένες μου μανούλες δείξτε θάρρος. Ειδικά τις πρώτες μέρες με τα μωράκια σας στο σπίτι. Καλό θα ήταν να οριοθετήσετε το περιβάλλον σας και να βάλετε εσείς τους κανόνες για το πως θέλετε να μεγαλώσετε τα μωράς σας. Κάθε βοήθεια είναι δεκτή αρκεί ακολουθεί τους δικούς σας κανόνες.
Είναι γνωστό τώρα πια ότι οι πολλές συμβουλές βλάπτουν σοβαρά τα νεύρα σας! Γι’ αυτό να ακούτε όσα λιγότερα γίνεται και να εμπιστεύεστε το ένστικτό σας όσο περισσότερο γίνεται. Κανένας δεν ξέρει καλύτερα από ‘σας τι χρειάζεται το μωρό σας.
