Τι είναι άραγε ευτυχία;
Σ’ ένα κόσμο γεμάτο φτώχια, προβλήματα, φόβο, αρρώστιες και ατελείωτη μοναξιά ψάχνουμε όλοι μας να βρούμε την ευτυχία. Τι είναι όμως ευτυχία; Που είναι και πως μπορούμε να νιώσουμε ευτυχισμένοι με όσα συμβαίνουν γύρω μας;
Τα πράγματα είναι πιο απλά απ’ όσο φανταζόμαστε. Τίποτε το περίπλοκο δεν υπάρχει στην ευτυχία κι αν το καλοσκεφτεί κανείς δεν είναι και τόσο δύσκολο να ευτυχίσουμε.
Για μένα ευτυχία είναι ο τρόπος που κοιτάζουν τα μάτια μου τη ζωή. Είναι το φτερούγισμα που νιώθει η καρδιά μου όταν αντικρίζω τα παιδιά μου. Είναι το φως που γεμίζει το βλέμμα μου όταν με αποκαλούν “μαμά”. Είναι το χαμόγελο του άντρα μου όταν μπαίνει στο σπίτι. Είναι οι φωνές, τα γέλια και τα τραγούδια όταν είμαστε όλοι μαζί. Είναι μια ζεστή αγκαλιά στο τέλος της ημέρας όταν αποκαμωμένοι απ’ την κούραση ξαπλώνουμε με τον άντρα μου στο κρεβάτι για ύπνο. Είναι το πρόσωπό μου που λάμπει το πρωί που θα κοιταχτώ στον καθρέπτη και θα πω΄: “Είσαι υπέροχη και σήμερα”. Είναι οι φίλοι μου, η οικογένειά μου, τα σκυλάκια μου…
Είναι η κάθε μέρα που με αξιώνει ο Θεός να ζώ.
Που βρίσκεται όμως;
Επιτρέψτε μου να πω ότι αυτό το ερώτημα είναι απείρως ευκολότερο απ’ το προηγούμενο.
Μα φυσικά βρίσκεται παντού, κυρίως όμως βρίσκεται μέσα μας. Στον τρόπο που αποδεχόμαστε τον εαυτό μας. Στον τρόπο που τον αγαπάμε, τον φροντίζουμε, τον περιποιούμαστε, ακόμα και στον τρόπο που τον κακομαθαίνουμε. Η ευτυχία βρίσκεται στα απλά στα καθημερνά. Στο μαλακό μας κρεβάτι, στο ζεστό νερό που τρέχει στο μπάνιο, σε μια κούπα καφέ, στη βροχή, στο χαμόγελο των περαστικών, σε μια κίνηση καλής θέλησης, στην προσφορά, στον ήλιο που όταν δύει χρωματίζει υπέροχα τον ουρανό.
Υπάρχει στα μάτια μας που βλέπουν, στα αφτιά μας που ακούνε, στα πόδια μας που μας οδηγούν όπου εμείς θέλομε, στα χέρια μας που εκτελούν όλες τις εντολές που τους δίνονται.. στα πάντα. Δεν υπάρχει αυτονόητο, υπάρχει μόνο η ευλογία και πρέπει να είμαστε ευγνώμονες γι’ αυτό.
Είναι σημαντικό να καταλάβουμε όλοι μας και να το βα΄λουμε καλά μέσα στο μυαλό μας ότι αν δεν καταφέρουμε να βρούμε την ευτυχία μέσα μας δεν θα καταφέρουμε ποτέ να είμαστε πραγματικά ευτυχισμένοι. Κι αυτό γιατί ακόμα κι αν έρθει να “σταθεί” δίπλα μας, εμείς δεν θα την αναγνωρίσουμε.
Αντίπερα όχθη
Στην αντίπερα όχθη υπάρχουν όλες εκείνες οι φωνές που ακούγονται να λένε: “Πως μπορείς να μιλάς για ευτυχία δεν βλέπεις τι συμβαίνει γύρω μας…πόλεμοι, αρρώστιες, δολοφονίες, βιασμοί, πείνα, φτώχεια, ανέχεια κτλ” και έχουν δίκιο. Ειλικρινά έχουν απόλυτο δίκιο. Όλα αυτά τα κακά συμβαίνουν γύρω μας, συνέβαιναν και πολύ πιθανών να συνεχίσουν να συμβαίνουν. Παράλληλα όμως με αυτά, γίνονται ένα σορό όμορφα πράγματα που χάνονται στην καθημερινότητα μας γιατί κανείς δεν ασχολείται να ρίξει λίγο φως πάνω τους. Ας σκεφτούμε λίγο…ποιοι και γιατί επιλέγουν να μας δείχνουν το σκοτάδι και όχι την ομορφιά της ζωής; Ποιοι είναι αυτοί που μας θέλουν θυμωμένους, κουρασμένους και μελαγχολικούς; Όποιοι κι αν είναι αξίζει να τους κάνουμε το χατίρι;
Επιλέγω την ευτυχία
Λένε πως έχουμε συνηθίσει να ζούμε στη δυστυχία μας, να ζούμε με τα προβλήματά μας, με τα άγχη μας, με τη μοναξιά μας, με τη θλίψη μας. Προσωπικά δεν το πιστεύω. Η καθημερινότητα μας φθείρει, μέσα στην τρέλα του να τα προλάβουμε όλα ξεχνάμε το πιο βασικό. Ξεχνάμε να ζήσουμε, ξεχνάμε να απολαύσουμε τη στιγμή, ξεχνάμε ότι τίποτε δεν είναι παντοτινό.
ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΟΤΙΝΟ. Όλοι ερχόμαστε σε αυτή τη ζωή και κάποια στιγμή θα φύγουμε. “Μια αστραπή είν’ η ζωή, αλλά προλαβαίνουμε”, όπως είπε ο Νίκος Καζαντζάκης. Αν το καταλάβουμε λοιπόν αυτό τότε θα δούμε ότι η ευτυχία είναι μονόδρομος. Τι μπορεί να είναι πιο σημαντικό από το τέλος;;; τίποτα! Άλλωστε όπου υπάρχει πρόβλημα υπάρχει και η λύση.
Η ευτυχία είναι επιλογή. Είναι συνειδητοποίηση, είναι αποδοχή, είναι χαμόγελο. Αυτό πιστεύω εγώ!
Θα εκτιμούσα πολύ να μου πείτε, τι είναι ευτυχία για σας!
